Oef, de middelbare school. Ik sloop er als buitenbeentje binnen. Paradeerde als buitenbeentje naar buiten. Rechte rug en een zes gemiddeld. En dat voelde verdomde lekker.

Kwam allemaal door deze vriend.

Mijn buitenbeentjesmobiel.

Mijn vriendschapsvehikel.

Mijn skateboard.

Zeven lagen samengeperst esdoornhout. Setje wielen en smerig snelle lagers. Goed smeren en hard trappen. In tussenuren, na schooltijd, weekenden. Vallen, opstaan, schrammen, stampen.

Samen met de andere buitenbeentjes.

We hoorden er niet bij. We hoorden bij elkaar. Noem ons de binnenbeentjes. Hallo, hier zijn we.

Dat gebeurt er als je doet wat je het liefst doet.

Als je ergens voor staat en durf te vallen. Delen wat je denkt. De afstand tussen je hart en je mond kort houdt. Zó verzamel je de juiste mensen. Met alles wat jou jou maakt.

Leg dat maar eens uit. Waarom je doet wat je doet. En voor wie je dat doet. Ik weet zeker dat het lukt, samen.

Doe je mee?

Ik heb er een handige template voor. Ben ik hard mee bezig.

Stuur me een bericht, mag je als eerste kijken 👀

‍